In het werk van Sjollema komen bepaalde thema’s regelmatig terug. Centraal in het oeuvre staat zijn belangstelling voor de mens in al zijn facetten. In zijn portretten slaagt hij erin met een grote sensibiliteit door te dringen tot achter de buitenkant van de geportretteerde. Hij krijgt steeds meer interesse in de compositie van twee of meer figuren in gesprek; “conversation pieces”, waarin de lichaamshouding en de handbewegingen tekenend zijn voor de interactie. Ook de verhouding tussen een of meer mensen en hun positionering in de ruimte speelt een belangrijke rol bij de verschillende thema’s in zijn werk, zoals ‘de familie kring’ of ‘de gelukkige familie’ en ‘de kunstenaar en zijn model’. In de jaren zestig ontstaan veel schilderijen met schakers, waarbij twee zittende mensen aan tafel centraal staan, maar ook verschillende composities worden gekozen van omstanders die het schaakspel en de spelers met interesse volgen. Vanaf het einde van de jaren zestig wijdt Sjollema zich meer en meer aan de vrije schilderkunst. ‘Muziekensembles’ wordt het onderwerp waar bij zich in de laatste twintig jaar van zijn leven mee bezig houdt.